Rozluźnianie powięziowo-mięśniowe

rysunek

ROZLUŹNIANIE POWIĘZIOWO- MIĘŚNIOWE

System powięzi wchodzi w skład wewnętrznego mechanizmu samoregulacji. Zbudowany jest z tkanki łącznej, która stanowi „siatkę” otaczającą mięśnie, więzadła, organy wewnętrzne, naczynia krwionośne, naczynia limfatyczne i tkankę nerwową.

Struktura powięzi może napinać się w wyniku:

  • urazów,
  • zapaleń.
  • nieprawidłowej postawy ciała,
  • gwałtownych skurczów.

Brak równowagi w obrębie powięzi może zapoczątkować występowanie patologicznych zmian tkanek lub całych organów. Miejscowe napięcia powięzi mogą ulegać przemieszczeniu w obrębie całego organizmu. Dla przykładu zabiegi dentystyczne mogą doprowadzić do przesunięcia kręgów lub rotacji miednicy.

Rozluźnianie powięziowo- mięśniowe jest formą nieinwazyjnej terapii, której działanie obejmuje organy, przewody, nerwy, naczynia krwionośne, mięśnie i kości. Umożliwia usunięcie napięć w strukturze powięzi i przywrócenie równowagi w organizmie.

Dla przykładu technika delikatnego pociągania – tzw. trakcji w celu zlikwidowania ograniczeń i napięć powięzi aktywizuje reakcje naczyniowo-ruchowe poprawiając krążenie, wzmacniając proces oczyszczenia z toksycznych produktów przemiany materii w danym rejonie ciała. Przywraca tkance miękkiej wrażliwość na bodźce zewnętrzne bez uruchamiania pamięci bólowej powstałej w wyniku urazu.

Problemy:

Niedostateczne naprężenie powięzi w okolicy pęcherza moczowego prowadzi do nietrzymania moczu. Nadmiernie napięta, przylegająca do pęcherza powięź stanowi optymalne środowisko dla infekcji. Często przyczyną tego typu napięć są niefizjologiczne porody. Rozluźnienie powięziowo- mięśniowe jako terapia likwiduje bóle menstruacyjne i występujące w miednicy małej, bóle pleców wywołane miesiączką, ciążą i bolesność podczas stosunku, zaparcia, biegunki, hemoroidy o podłożu napięciowym. Po przeprowadzeniu zabiegu rozluźnienia powieź oczyszcza się i uwalnia z toksyn.

PRZECIWWSKAZANIA:

  • nowotwór z przerzutami,
  • gorączka,
  • poważne zaburzenia krążenia,
  • zapalenia kości i szpiku,
  • tętniak,
  • przewlekłe opuchlizny ostrego zapalenia stawów,
  • otwarte rany,
  • szwy pooperacyjne,
  • krwiaki,
  • nie zagojone złamania,
  • osteoporoza,
  • daleko posunięte zmiany kości,
  • terapia przeciwzakrzepowa,
  • ostra postać cukrzycy,
  • nadwrażliwości skóry.